"Wielki dom" Nicole Krauss

Nicole Krauss

Wielki dom

Wydawnictwo Świat Książki 2011

Kolejna przypadkowa książka, która trafiła w moje ręce, przeczekała chwile na półce, bym wreszcie mogła spędzić z nią trochę czasu. Autorki nie znałam, lecz dziś wiem już, że jej książki zostały przetłumaczone na trzydzieści pięć języków, szybko stają się bestsellerami nie tylko w Stanach, lecz i na całym świecie, a sama autorka ma wielonarodowościowe pochodzenie - jej dziadkowie pochodzili z Niemiec, Ukrainy, Węgier i Białorusi, jej rodzice Angielka i Amerykanin poznali się w Izraelu, a potem wyemigrowali do Nowego Jorku. W jej powieści szczególnie odczuwalna jest więc multikulturowość, która ociera się o te liczne miejsca, tworząc barwną historię pewnego niezwykłego... mebla.

Książka to cztery historie ludzi, które skupiają się wokół pewnego mebla - pięknego, niesamowitego biurka z wieloma szufladami, które niegdyś należało do Federica Garcii Lorki, hiszpańskiego poety i malarza. Tych ludzi łączy jednak coś więcej niż mebel przechodzący z rąk do rąk. Wszyscy doświadczyli jakiejś straty, która zdawała się odmienić całkowicie ich życie, a zarazem biurko dodawało im sił i nadziei, pomagało odnaleźć sens życia na nowo, napełniając ich serca i dusze natchnieniem.

Twórczość tej amerykańskiej autorki jest niezwykła, co tłumaczy tak wielką chęć czytelników, by sięgać po jej powieści. Pisze wspaniałym, bardzo emocjonalnym i poruszającym językiem, który potrafi zachwycić od pierwszych stron. Każda historia zbudowana jest z całego morza różnorodnych odczuć, strachu lecz zarazem nadziei, bezsilności i walki o pragnienia. Początkowo historie wydawały mi się niezwykłe i niespotykane, a tajemnicze biurko, które symbolizowało pewne wartości w życiu tych ludzi, rozbudzało chęć na więcej, na poznanie jego historii.

Później moje emocje trochę opadły, choć bohaterowie nadal przezywali niezwykłe chwile, a opisy historii wciąż poruszały pięknym językiem. Powieść zaczyna jednak nużyć. Nie ma tu wiele akcji, a wszystko opiera się na wspomnieniach, które nie zawsze są emocjonujące i porywające. Podobał mi się sposób wplatania dialogów w ciąg tekstu, co było ciekawe i niezwykłe, choć przez to trochę trudniej było odnaleźć się w powieści. Podobno wiele książek tej autorki opiera się o taki łagodny, eteryczny język, co niewątpliwie stanowić może jej cechę charakterystyczną, choć zapewne nie przypadnie do gustu wszystkim.

Cieszy mnie, że zdecydowałam się na zakup tej książki i jej lekturę. Cieszy mnie to, że mogłam poznać twórczość tak cenionej autorki. Szkoda, że nie potrafiłam się odnaleźć w tej historii, pomimo pięknego, subtelnego języka, który naprawdę potrafi zachwycić. To bardzo nastrojowa powieść, która napełnia czytelnika pewną wrażliwością i tęsknotą, choć potrzeba wiele zapału i chęci, by ją przeczytać. Po jej przeczytaniu czuję się zmęczona, zbyt wiele emocji ze mnie wyzwoliła i za bardzo zmusiła do zaangażowania ich wszystkich w powieść. Pięknie napisana, lecz ostatecznie nie zdołała mnie pochłonąć i zachwycić.

Tytuł oryginały: Great House

ISBN: 978-83-7799-012-4

Liczba stron: 326